Νάζι
Νάζι ήταν ένα στυλ τέχνης που κυριάρχησε στην ευρωπαϊκή ζωγραφική από το 1520 έως το 1600 περίπου προέρχεται από την πόλη της Φλωρεντίας ως αντίδραση ενάντια στην αναγεννησιακή τέχνη. Έγινε κυρίαρχο σε όλη την Ευρώπη, εκτός από την Αγγλία, όπου δεν ήταν ποτέ δημοφιλές ή ευρέως εφαρμόσιμο μέχρι μετά το 1600, όταν εξελίχθηκε σε στυλ μπαρόκ. Οι μανιεριστές είχαν την τάση να χρησιμοποιούν πολύπλοκες συνθέσεις και παραμορφωμένες φιγούρες για να εκφράσουν ένα συναίσθημα ή μια διάθεση. Αναπτύχθηκε ως μια προσπάθεια των καλλιτεχνών να επιστρέψουν την τέχνη από τη νατουραλιστική απεικόνιση της τέχνης της Αναγέννησης, που είχε προηγηθεί, σε μια εξπρεσιονιστική μορφή τέχνης που ήταν πιο συναισθηματική και λεπτή. Ο μανιερισμός ξεκίνησε σε μια εποχή που η θρησκεία έπαιρνε πίσω τις ουμανιστικές αρετές της κλασικής αρχαιότητας. Οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να σκέφτονται την τέχνη με διαφορετικό τρόπο. Δεν ήταν μόνο απλή διακόσμηση, αλλά αντιπροσώπευε ιδέες και συναισθήματα επίσης. Ο μανιερισμός αντανακλούσε αυτή την αλλαγή στη σκέψη χρησιμοποιώντας θρησκευτικά θέματα για έμπνευση αλλά όχι πάντα απεικονίζοντάς τα ρεαλιστικά. Οι μανιεριστικοί πίνακες χρησιμοποιούσαν γενικά σύνθετες συνθέσεις και παραμορφωμένες φιγούρες. Ορισμένα κομμάτια απεικονίζουν μια ολόκληρη σκηνή χρησιμοποιώντας μόνο μία οπτική γωνία αντί της κανονικής προοπτικής της Αναγέννησης. Αυτές οι συνθέσεις συχνά περιλάμβαναν επιμήκη άκρα και υπερβολικές εκφράσεις του προσώπου. Οι μανιεριστές ζωγράφοι χρησιμοποίησαν αυτές τις τεχνικές για να εκφράσουν ιδέες που σχετίζονται με τα ανθρώπινα συναισθήματα όπως το άγχος, η κατάθλιψη ή η μοναξιά. Ο μανιερισμός ήταν ένα εξαιρετικά ατομικιστικό στυλ τέχνης που δεν συμμορφωνόταν πάντα με τους κανόνες που καθιέρωσε η Εκκλησία της Ρώμης. Μάλιστα, πολλοί καλλιτέχνες που παρήγαγαν έργα μανιεριστών κλήθηκαν ενώπιον της εκκλησίας για να εξηγήσουν τις ενέργειές τους. Οι καλλιτέχνες το ξεπέρασαν αυτό παραδεχόμενοι ότι είχαν συμπεριλάβει κάποιο θρησκευτικό περιεχόμενο στη δουλειά τους, παρόλο που δεν απεικονιζόταν πάντα ρεαλιστικά. Ο μανιερισμός ήταν επίσης ένα στυλ τέχνης κατά του κατεστημένου επειδή δεν ακολουθούσε τα ιδεώδη της Αναγέννησης. Σκοπός της ήταν να διαταράξει αυτά τα ιδανικά, με την πρόθεση να τα αντικαταστήσει με έναν νέο και διαφορετικό τρόπο θεώρησης των θρησκευτικών θεμάτων μέσα από πίνακες ζωγραφικής. Ο μανιερισμός ξεκίνησε από καλλιτέχνες όπως ο Michelangelo και ο Raphael, αλλά τελικά τον εγκατέλειψαν υπέρ του πιο νατουραλιστικού στυλ τέχνης που παρήγαγε ο μαθητής τους, Caravaggio.